به بۆنه ی 01/06 ڕۆژی جیهانی منداڵه وه
پێشکه ش به ته واوی منداڵانی دونیا،پێشکه ش به منداڵانی وڵاته که م;
به ئه وانه ی که به سه رکه وانی کۆ ڵه که زێڕینه ی بارانی دوای ووشکسا ڵی
تێ ده په ڕن وبه ره و ئامێزی به یانی ده چن و به قه د قو ڵایی ده ریای چاوانی
پڕ ته مه نا و تامه زرۆیان بۆ خولقاندنی ئاسۆییکی گه ش و ڕوناک داوای یاریمان
لی ده که ن.
مناڵانی ئێمە مڵک و ماڵی ئێمە نین، ئەوان كچان و كوڕانی ئاواتەكانی ژیانن و هەوینی داڕژتنی سیما و پەیكەری ژیانیكی نوێ ،ئەوان لە ئێمە دەبن بە ڵام بۆ ئێمە ناژین.
ئێمە دەتوانین خوشەویستی خۆمانیان پێشكەش بکەین، بەڵام ناتوانین بۆچوونەكانمانیان بەسەردا بەسه پێ نین، له به ر ئه وه ی ئەوان بۆچوونی خۆیان هەیە.
ئێمە دەتوانین دابین كەری ماڵێك بۆ جەستەیان بین، بەڵام ناتوانین ڕۆحیان لە ناو دنیای خۆمان قەتیس بكەین،
چونكە ڕۆحی ئەوان لە ماڵی به یانی دا دەژی كە تە‌‌نانەت لە خەونەكانیشدا ئێمە ناتوانین سەردانی بكەین.
ئێمە دەتوانین هەوڵ بدەین ڕۆچنه ییك بۆ دنیای ئەوان وە دۆزین، بەڵام هیچ كاتێك نابی بە خۆمان ئیزن بدەین كە ئەوان وا لی بكەین بە رو دنیای ئێمە وەگەڕین،
چونكە ڕەوتی ژیان بەره ودوا ناگەڕێتەوە و وویسگەی ڕاوەستان بەره ودوێنی نیە .
نوسراوه ی Chalil Dschuibran
وه رگێڕانی سه نته ری ژنانی کورد له کۆڵن ئاڵمانیا
Unsere Kinder sind nicht unser Besitz, sie sind die Sohne und Töchter der Sehnsucht
des Lebens nach sich selbst.
Sie kommen durch uns, aber nicht von uns.
Wir können Ihnen unser Liebe geben, aber nicht unsere Gedanken;
denn sie haben ihre eigenen Gedanken.
Wir können Ihren Körper ein zuhause geben, aber nicht ihren Seelen.
Aber wir dürfen sie nicht dahin bringen wollen zu werden wie wir;
Denn das Leben geht nicht rückwärst und hält sich nicht auf beim Gestern.
